Dezaprobat, adjectiv
Sinonime:
condamnat, contestat, dezavuat, neîncuviințat.
Dezaprobație, substantiv (învechit)
Sinonime:
dezaprobare, dezavuare, (variantă) dezaprobațiune.
Dezaprobativ, adverb
Sinonime:
dezaprobator.
Dezaprobator, adjectiv
Sinonime:
neaprobator, reprobator. Dezaprobător, adverb
Sinonime:
dezaprobator.
Neaprobator, adjectiv
Sinonime:
dezaprobator.
Reprobator, adjectiv
Sinonime:
acuzator, dezaprobator, reprobativ, sever.
Reprobativ, adjectiv
Sinonime:
dezaprobator, neaprobator, reprobator.
Neacceptat, adjectiv
Sinonime:
cenzurat, contestat, declinat, dezaprobat, eliminat, exclus, interzis, nepermis, prohibit, proscris, recuzat, refuzat, rejectat, respins.
Respins, adjectiv
Sinonime:
dat la o parte, dezaprobat, expulzat, întors, neacceptat, refuzat, reîntors, rejectat, repudiat.
Reprobat, adjectiv
Sinonime:
dezaprobat.
Blamat, adjectiv
Sinonime:
condamnat, criticat, defăimat, dezaprobat, făcut de râs, (regional) păcălit.
Alenzuit, substantiv (învechit și regional)
Sinonime:
dezaprobare. Alenzuit, adjectiv (învechit și regional)
Sinonime:
dezaprobat.
Osânditor, adjectiv
Sinonime:
condamnatoriu, dezaprobator, pedepsitor.